|
Dit is de biografie van
kinderboekenschrijver Patrick Lagrou
DIT
HEEFT PATRICK LAGROU IN ZIJN JONGE JAREN UITGESPOOKT! |
| Patrick Lagrou werd
op de zaterdagavond van 1 oktober 1949 in Brugge geboren. Zijn ouders werkten heel hard, zodat ze maar
weinig tijd hadden om voor hem te zorgen. |
| Een ettertje van 4 jaar.
Hij zag er braaf uit, maar was dat helemaal niet! |
| Naar school ging hij niet
graag. Daar kreeg hij vaak straf omdat hij kletste. Hij had toen al heel
veel te vertellen. Maar dat mocht niet in de klas. Daar hield hij vooral van opstellen
schrijven, tekenen, geschiedenis en aardrijkskunde. Als achtjarige vertelde hij aan zijn
onderwijzer dat hij ontdekkingsreiziger wilde worden. Prompt werd hij door de hele klas
uitgelachen. In die tijd was er maar één persoon die hem steunde: een verre oom die als
journalist in Congo werkzaam was. Die kwam hem eens per jaar bezoeken. Naar die man keek
de jonge Patrick Lagrou op. |
| Toen hij twaalf werd, stopten
zijn ouders hem in een hele strenge school, waar alles moest en niets mocht. Vanaf dat
ogenblik vulde hij zijn dagen met slapen, dromen, fantaseren, lezen, verhaaltjes schrijven
en tekenen. Maar ook met het pesten van vervelende leerkrachten en met het schrijven van
heel wat strafwerk. Boeken vol heeft hij toen geschreven! |
| Eenmaal
achttien, trok hij de wijde wereld in. Hij liftte heel Amerika rond en doorkruiste Europa
en Noord-Afrika in een rammelkar. Hij verrichtte allerlei klusjes om aan de kost te komen.
Over al deze reizen schreef hij reportages en gaf hij dia-voordrachten. Tussendoor volgde
hij als werkstudent les aan de universiteit en werd uiteindelijk Licentiaat in de Rechten. |
| Daarna bleef Patrick Lagrou
verder reizen en filmreportages maken. Hij bezocht Hawaï, Thailand, Mauritius, Egypte,
Patagonië en Paaseiland. Hij dook wekenlang tussen de haaien in Tahiti, maakte een
aardbeving mee in Californië, verbleef bij de Indianen in het Amazonewoud en bestudeerde
verschillende soorten pinguïns. Ook deed hij archeologische opgravingen onder water,
maakte een safari-tocht van 8.000 km doorheen Afrika en werd vastgehouden op Cuba. Hij
woonde zelfs bijna twee jaar op de Bahama's om er de beruchte blauwe gaten te filmen. |
| Bij
dit alles ging zijn voorkeur uit naar tropische eilanden en de wereld onder water.
Hierover gaf hij in Vlaanderen meer dan 900 dia- en filmvoordrachten. Veel van zijn foto's
en films werden internationaal bekroond. Ook schreef hij honderden artikels en meerdere
boeken voor volwassenen.
KLIK HIER OM AF TE DALEN IN DE ARCHIEVEN VAN PATRICK
LAGROU |
| Tussendoor
trouwde hij. Voor de
afwisseling oefende hij eens een tijd lang het beroep van advocaat uit en ging op verkenning in het
juridische wereldje. Daar kwam hij terecht in een onvoorstelbare jungle. Hij schrok zich
een aap en keerde vlug naar de 'beschaafde' wereld terug. Vele jaren was hij ook
duikinstructeur. Honderden mensen heeft hij kennis laten maken met de duiksport. Een
aantal van hen werd door hem tot duikinstructeur opgeleid. Maar het schrijven bleef zijn
leven beheersen. |
| Einde jaren tachtig ging zijn
aandacht steeds meer uit naar zijn eigen opgroeiende kinderen Dafni (°1980)
en Nausikaä (°1982). Bij hen ontdekte hij een
wereld die hij altijd had gemist. Op een dag vroeg zijn dochter waarom hij nog nooit voor
kinderen had geschreven. Hij beloofde haar dat hij het zou proberen. Het
werd zijn eerste jeugdboek. Na heel lang zoeken vond hij een uitgever die
het wilde publiceren. |
| In de zomer van 1992 verscheen
'Het dolfijnenkind'. Het werd meteen het lievelingsboek van een groot deel van de Vlaamse
jeugd. Niet alleen ontving Patrick Lagrou de prijs van de Vlaamse Kinder- en
Jeugdjury, maar hij werd ook zo goed als verplicht om er meerdere vervolgen
op te schrijven. Daar zijn nu al negen van verschenen. Ondertussen is 'Het
Dolfijnenkind' al aan zijn 30ste editie toe. En het boek blijft
maar lezers vinden! |
|
