Patrick
Lagrou
Schrijver in het kort
Geboortedatum: ik
ben geboren op het einde van de troebele jaren veertig. Om precies
te zijn, op zaterdagavond 1 oktober 1949. Op die dag werd ook de
Volksrepubliek China opgericht. Toch is China een van de weinige
landen die ik nog nooit heb bezocht.
Woonplaats: ik
werk in een klein huisje op het platteland. Niet zo heel ver van de
Franse grens en op slechts tien kilometer van de kust. ’s Avonds zie
ik altijd het rode licht van de vuurtoren van Nieuwpoort
knipperen.
Opleiding: lang geleden heb ik rechten
gestudeerd. Ik ben zelfs enkele jaren advocaat geweest. Maar voordat
ik fulltime kinderboekenschrijver werd, heb ik als journalist en als
fotograaf jarenlang reizen rond de wereld
gemaakt.
Beroep: op dit ogenblik vul ik mijn dagen met
het voorbereiden en schrijven van mijn boeken. In het voorjaar geef
ik bijna elke dag lezingen in Vlaamse en Nederlandse scholen. Dat
doe ik even graag als werken aan mijn
verhalen.
Werktijden: die zijn voor mij heel strikt.
Precies zoals op het kantoor werk ik thuis van negen tot vijf.
Kortom, geen nachtwerk en zelden overuren. Soms zou ik tijdens het
weekend verder durven schrijven.
Kleur ogen: over de
precieze kleur is niemand het eens. Als ik in de spiegel heel diep
in mijn eigen ogen kijk, kan ik alleen maar besluiten dat die kleur
ergens tussen blauw en groen moet liggen.
Haarkleur:
ook dat is niet zo gemakkelijk te bepalen. Als kind had ik blond
haar. Later is dat donkerbruin geworden. Nu begint het weer te
verbleken en lijkt het de grijze (kleurloze?) richting op te
gaan.
Lengte: met mijn een meter zeventig ben ik nooit
de grootste geweest, maar wel de stevigste.
Gewicht:
sinds 1967 is dit bijna onveranderlijk 67 kg gebleven. Op dat punt
ben ik nogal standvastig.
Hobby’s: alle leuke bezigheden die ik nodig heb
om mijn spannende boeken te kunnen voorbereiden en schrijven:
reizen, boeken lezen, spannende films bekijken, surfen op het
internet, sportduiken, speleologie, bergbeklimmen. Maar mijn grote
passie is wel de uitbouw van mijn eigen site
geworden.
Huisgenoten: ik woon alleen, had graag
enkele huisdieren gehad, maar omdat ik in de zomer veel reis, kan ik
onmogelijk voldoende voor hen zorgen. Toch krijg ik elk jaar in de
herfst het gezelschap van vele tientallen muizen. Maar omdat ze
alles stuk bijten, ben ik verplicht hen de deur te
wijzen.
Lievelingseten:
chocolade.
Lievelingskleur:
oranje.
Favoriete muziek: ouwe krakers uit de jaren
veertig en vijftig, maar ook Keltische muziek en new
age.
Favoriete kinderboek (als kind): de boeken van
Kuifje.
Favoriete kinderboek (nu): ‘Heksenkind’ van
Monica Furlong.
Favoriete dier: dolfijnen. Ik heb die
dieren dikwijls onder water ontmoet. In veel van mijn boeken spelen
ze nu een hoofdrol.
Wens: dat een van mijn boeken ooit
zou worden verfilmd.
Hekel aan: onverdraagzame
mensen.
Toekomstplannen: nog heel veel boeken
schrijven die kinderen graag lezen en mijn site verder uitbouwen
zodat er tussen mij en mijn lezers nog meer interactie kan
ontstaan.
Het Dolfijnenkind
In de zomer van 1992
verscheen mijn eerste boek ‘Het Dolfijnenkind’. Het werd meteen een
groot succes. Ik ontving niet alleen de prijs van de Vlaamse Kinder-
en Jeugdjury, maar ik werd ook zo goed als verplicht om er meerdere
vervolgen op te schrijven. Ondertussen is ‘Het Dolfijnenkind’ al aan
zijn 18e druk toe. En het boek blijft maar lezers vinden, vooral nu
ook in Nederland.
Het Dolfijnenkind gaat over Marijn. Als hij
op een dag met school een dolfinarium bezoekt, gebeurt er iets heel
vreemds. Zonder erbij na te denken, duikt hij in het water en zwemt
met de dolfijnen, alsof hij nooit anders heeft gedaan. Als zijn
moeder hoort wat er is gebeurd, vertelt ze Marijn een aantal zaken
uit het verleden, ook al is dat pijnlijk voor haar. Daarna
vertrekken ze samen naar de Bahama's waar Marijn is geboren, maar
waar ook zijn vader op mysterieuze wijze is verdwenen. Hun zoektocht
naar de waarheid kan beginnen.
Echt
gebeurd?
Als je naar het eiland Long Island zou gaan, zou
je vruchteloos naar Marijn zoeken. Tenzij je mij daar heel toevallig
zou tegenkomen. Want het karakter van Marijn is een beetje het
mijne. Maar het decor waarin 'Het dolfijnenkind' zich afspeelt, is
wellicht voor 95% echt. Het kaartje op bladzijde 65 van 'Het
dolfijnenkind' komt ongeveer overeen met de werkelijkheid. Zelfs het
huis van Marijn bestaat! Ook de vele situaties die in het boek (en
in de vervolgen) beschreven worden, zijn zo goed als reëel. Zelfs de
mensen die in die verhalen meespelen, kun je voor een groot deel op
Long Island ontmoeten. Precies om dit allemaal te illustreren heb ik
de gewoonte om bij elke schoollezing die ik geef, een serie
foto-opnames te tonen. Daarop zijn de belangrijkste plaatsen en
situaties uit 'Het Dolfijnenkind' te zien. Meer zelfs, sommige
'experts' uit het publiek zijn zelfs in staat onmiddellijk een
bepaalde plaats zomaar te herkennen. Nog voordat ik de kans krijg om
mijn commentaar te geven. Soms kan ik ook nog verrast
worden.
Voor wie er nog aan mocht twijfelen, dolfijnen zijn
mijn lievelingsdieren. En niet zomaar omdat ik in Brugge woon op een
boogscheut van het dolfinarium. Nee, ik heb het grote geluk gehad
vele duizenden duiken te mogen maken in alle mogelijke zeeën van de
wereldbol. Tijdens vele van die duiken heb ik prachtige contacten
gehad met dolfijnen. Vooral tijdens die twee jaren dat ik op het
Bahamiaanse eiland Long Island heb gewoond en gewerkt. Het is dan
ook niet te verwonderen dat in 5 van mijn 22 jeugdboeken een of
meerdere dolfijnen een belangrijke rol spelen. En die rol is zeker
nog niet uitgespeeld.
Andere boeken
Na Het Dolfijnenkind heb
ik nog 4 boeken geschreven met dolfijnen. Vanaf 1999 zijn mijn
eerste griezelverhalen verschenen. Kijk maar gauw op de boekenlijst
of breng een bezoek aan mijn eigen website http://www.patricklagrou.nl/
| |