ZWEMBAD

Welkom op het eiland van

Het Dolfijnenkind

Op deze pagina duiken we samen met onze dolfijnen naar het eiland van het Dolfijnenkind.

Sorry, your browser doesn't support Java(tm).

Het boek 'HET DOLFIJNENKIND' begint in een dolfinarium waar Marijn met zijn klas op schoolreis aankomt.

De show begint en Marijn raakt zo onder de indruk dat hij zich geroepen voelt om samen met de dolfijnen te zwemmen.

De jongen springt in het water en geeft een show die niemand zich had kunnen voorstellen. Hij ook niet. Zijn moeder vertelt hem nadien waardoor dit mogelijk was. Nog voor zijn geboorte...

... zou Marijn al een speciale band met dolfijnen hebben gehad. Dit zette zich verder toen hij nog baby en kleuter was. Totdat er daar bruusk een einde aan kwam.

Met de zomervakantie vertrekken Marijn en zijn moeder naar de Bahamas. Ze gaan naar het eiland waar hij geboren is. In het boek is dit de plaats waar dit onder water gebeurd is.

Dat was mogelijk omdat het water daar zo ondiep, warm en helder was.

De naam van die ondiepe baai was de Mangrovebaai, die zijn naam dankt aan die typische bomen die daar groeien.

Een andere belangrijke plaats uit het boek is de Dolfijneninham. Daar hadden de ouders van Marijn al voor zijn geboorte regelmatig contact met deze dieren.

Maar toen enkele jaren later op dit strand een hotel werd gebouwd, vertrokken de dolfijnen voor altijd. De kleine Marijn werd hierdoor heel ziek.

In de Dolfijneninham mondt een rivier uit met een klein bruggetje. Over het bestaan van dit bouwwerk had Marijn in het begin van het boek een discussie met zijn leraar geschiedenis.

Een derde belangrijke plaats in het boek is Kaap Santa Maria, waar normaal de vuurtoren vanop de kaft van het boek moest staan. Maar in werkelijkheid bevindt hij zich elders.

Bijna alle plaatsen in het boek bestaan echt. Maar de ontbrekende vuurtoren op Kaap Santa Maria is wel de belangrijkste uitzondering hierop.

De twee kleine vuurtorentjes die de toegang aangeven tot de yachthaven zijn er wel. De rode rubberboot op de voorgrond werd door Patrick Lagrou gebruikt om daar overal te gaan duiken.

Diezelfde rode rubberboot komt ook nog voor in 'Het monster uit de diepte' en zelfs op de kaft van 'De poorten van Atlantis'.

Het binnenland van het Bahamiaanse eiland Long Island bestaat vooral uit dicht struikgewas met de hoofdweg die daar doorheen loopt.

In dit struikgewas huizen vele dierensoorten zoals deze hagedis,

... deze pad op een grote cactus,

... deze bananenvogel,

... deze tropische zangvogel,

... en deze kleine kolibri.

Een van de merkwaardigste plaatsen op het eiland zijn de beruchte 'blauwe gaten'. In het boek 'Het monster uit de diepte' zullen die een belangrijke rol spelen.

Ook de Grote Grot ontbreekt niet. Dit is de toegang van binnenuit gezien.

Binnenin is er voldoende ruimte om onderdak te bieden aan honderden mensen. En op het einde van het verhaal was dat wel nodig.

De grotten van Long Island worden vooral bewoond door vleermuizen. In het boek 'Het monster uit de diepte' maakt Marijn met die dieren iets verschrikkelijks mee.

De kust van de Caribische Zee is bijzonder mooi, ondiep en heel rustig. In de schaduw van die struik links viel Marijn op zijn verjaardag in slaap en kreeg hij een bijzondere droom.

De kust van de Atlantische Oceaan is rotsachtig en woest. Tijdens de orkaan werd Marijn daar door gangsters achtervolgd. Hij moest kiezen tussen gepakt worden of in de afgrond springen.

Bij rustig weer steken de koraalkoppen boven water uit. Wie dan net zoals Marijn leert duiken, kan dan met een duikuitrusting de andere kant van de waterspiegel verkennen.